W 2018 roku Polska świętowała stulecie odzyskania niepodległości. W kontekście tego wyjątkowego dla naszego państwa wydarzenia, powracano także do innych istotnych aspektów historii. Poszczególne obchody rocznicowe, organizowane w Polsce oraz w innych państwach Europy i świata, skłaniają do pogłębionej refleksji na temat miejsca i roli, jaką odgrywają wydarzenia historyczne we współczesnym dyskursie publicznym.
Rok 2019 związany jest również z wieloma istotnymi dla Polski i świata wydarzeniami rocznicowymi: 75-ta rocznica Powstania Warszawskiego, 80-ta rocznica wybuchu II wojny światowej, czy 30-lecie pierwszych częściowo wolnych wyborów w Polsce i upadku muru berlińskiego, będącego następstwem wydarzeń, do których doszło wcześniej w Europie Wschodniej, to tylko wybrane przykłady. Przygotowania i przebieg kolejnego „roku rocznic” wywołały ponadto dyskusje na temat ścierania się w poszczególnych państwach świata nierzadko przeciwstawnych wobec siebie narracji historycznych, rozumianych przede wszystkim jako sposób przedstawiania i interpretacji poszczególnych faktów historycznych.
Tematyka konferencji:
- miejsce i rola historii Polski w dyskursie międzynarodowym, ze szczególnym uwzględnieniem przekłamań pojawiających się na jej temat
- narracje historyczne w dyskursie publicznym wybranych państw świata, zwłaszcza Polski, Niemiec, Ukrainy czy Rosji
- manipulowanie obrazami przeszłości dla osiągania określonych celów w polityce wewnętrznej i międzynarodowej wybranych państw świata
- sposoby reakcji na manipulacje historyczne, pojawiające się też w ostatnich latach w Europie, w kontekście szeroko pojętej dezinformacji
- tworzenie wspólnych podręczników do historii
- prowadzenie „pozytywnej” i „negatywnej” polityki historycznej we współczesnym świecie
- historia w polityce wewnętrznej i międzynarodowej innych wybranych państw świata
- prawne granice wolności twórczości artystycznej a prawda historyczna w sztuce
- historia w przekazie medialnym wybranych państw świata
- odwołania do wydarzeń historycznych w mediach społecznościowych
- wyobrażenia o przeszłości w czasach kultury audiowizualnej
- filmy fabularne jako narzędzie kształtowania świadomości historycznej społeczeństwa
- dokumenty filmowe i telewizyjne w upowszechnianiu wiedzy historycznej
- edutainment historyczny - doświadczenia polskie i zagraniczne
- nawiązania do wydarzeń historycznych w grach
- rekonstrukcje historyczne i wizualizacje historyczne
- muzyka jako nośnik wiedzy historycznej
- rola języka w promowaniu historii
- lingwistyka kulturowa a narracje historyczne i dyskurs polityczny
- komunikacja międzykulturowa a potrzeba własnej narodowej narracji historycznej
- Internet w historii - historia w Internecie
- narracyjne muzea multimedialne
- wpływ kultury audiowizualnej na narracje o przeszłości.
Przytoczone powyżej zagadnienia nie stanowią zamkniętego katalogu, lecz są jedynie propozycją do podjęcia dyskusji również nad innymi aspektami związanymi z miejscem i rolą narracji historycznych we współczesnym świecie.
