Tematyka konferencji:

• miejsce i rola historii Polski w dyskursie międzynarodowym, ze szczególnym uwzględnieniem przekłamań pojawiających się na jej temat
• narracje historyczne w dyskursie publicznym wybranych państw świata, zwłaszcza Polski, Niemiec, Ukrainy czy Rosji
• manipulowanie obrazami przeszłości dla osiągania określonych celów w polityce wewnętrznej i międzynarodowej wybranych państw świata
• sposoby reakcji na manipulacje historyczne, pojawiające się też w ostatnich latach w Europie, w kontekście szeroko pojętej dezinformacji
• tworzenie wspólnych podręczników do historii
• prowadzenie „pozytywnej” i „negatywnej” polityki historycznej we współczesnym świecie
• historia w polityce wewnętrznej i międzynarodowej innych wybranych państw świata
• prawne granice wolności twórczości artystycznej a prawda historyczna w sztuce
• historia w przekazie medialnym wybranych państw świata
• odwołania do wydarzeń historycznych w mediach społecznościowych
• wyobrażenia o przeszłości w czasach kultury audiowizualnej
• filmy fabularne jako narzędzie kształtowania świadomości historycznej społeczeństwa
• dokumenty filmowe i telewizyjne w upowszechnianiu wiedzy historycznej
• edutainment historyczny — doświadczenia polskie i zagraniczne
• nawiązania do wydarzeń historycznych w grach
• rekonstrukcje historyczne i wizualizacje historyczne
• muzyka jako nośnik wiedzy historycznej
• rola języka w promowaniu historii
• lingwistyka kulturowa a narracje historyczne i dyskurs polityczny
• komunikacja międzykulturowa a potrzeba własnej narodowej narracji historycznej
• Internet w historii — historia w Internecie
• narracyjne muzea multimedialne
• wpływ kultury audiowizualnej na narracje o przeszłości.

Przytoczone powyżej zagadnienia nie stanowią zamkniętego katalogu, lecz są jedynie propozycją do podjęcia dyskusji również nad innymi aspektami związanymi z  miejscem i rolą narracji historycznych we współczesnym świecie.